“Natuurlijk zullen afwisselingen en nieuwe vondsten een plezier doen, maar zijn mogen nooit strijdig zijn met de regels van de kunst en tegen het gebod van de rede ingaan. Daarom zien we dat de Ouden weliswaar in hun gebouwen veel variatie aanbrachten maar nooit afweken van de algemeengeldigee en noodzakelijke regels van de kunst...” -Palladio
Hiermee wil Palladio aangeven dat bij zijn villa’s geen afwijkingen voorkomen ten opzichte van zijn eigen architectonische regels. Regels > Vorm > Constructie.
Palladio wilde altijd een zaal in de centrale as van zijn gebouwen, met daar omheen kleinere ruimtes. En, “men moet erop toezien dat de ruimtes rechts overeenkomen met die aan de linkerkant zodat het gebouw rechts net zo is ingedeeld als links”, aldus Palladio.
Hoewel de porticussen (overdekte zuilengallerij) werden gewaardeerd als exterieur, was het eigenlijk alleen bedoeld voor de eigenaar van de villa, die op deze manier perfect van alle uitzichten kon genieten. De functie van de koepel was om het effect van het Pantheon na te bootsen en zonder deze koepel was de innerlijke overeenkomst met het Pantheon waarschijnlijk ook niet te herkennen.
 |
| Binnenzijde Pantheon |
| Binnenzijde Villa Rotonda |
De villa heeft 2 symmetrieassen die een vierkante kern vormen. Aan elke zijde zit een porticus. De buitenste huid van het gebouw is van steen met pleisterwerk. De reden hiervoor was dat in de Italiaans monumentale architectuur werd het gebouw, waar mogelijk, altijd opgevat als hecht driedemensionaal blok. Er werd altijd gestreefd naar een gemakkelijk afleesbare verhouding tussen hoogte, breedte en diepte.
Villa Rotonda maakt dit perfect duidelijk door in de facade de verdiepingshoogtes en breedtes te laten zien. En omdat het gebouw in symmetrie is gebouwd, staat de breedte gelijk aan de diepte. Dit komt dus dicht in de buurt van ideaal.
Bronnen:
Palladio’s villa’s – Paul Holberton
Grondslagen van de architectuur – Rudolf Wittkower
